2 yıla yakın zamandır, baştan sona bela bir konuyla uğraşıyorum. Son 2 aydır ise sol gözümün hemen üstünde bir saniye bile ara vermeyen bir ağrı var. İlaç kesmiyor. Doktor bilmiyor.
Konu dediğim, herkesin başına gelebilecek bir konu. Ayrıntıya gerek yok. Hayat denen sürecin içinde bununla karşılaşan milyon tane insan var. Beni geren şey hiçbir işin kısa sürede bitmiyor olması. Karşındakiler, hayatlarının sonuna dek uğraşacak başka işleri yokmuş gibi ufacık bir şeyi kalan ömürlerine yayıyorlar. Ama benim bunu hallettikten sonra yapacak çok işim var. Hayat çok güzel bir kadındır. Ben ona aşık oldum. Kalan ömrümü hayatla birlikte geçirmek istiyorum. Hayatı görmezden gelenlere tahammülüm yok!
Bu tahammülsüzlük, bende, benimle var olan ve hep inkar ettiğim bir deliliği uyandırdı sonunda. Tahammülsüzlük çeneme, çenem ise çevremdekilere vurup duruyor. Değer verdiklerimden mümkün olduğunca uzak durmaya çalışıyorum. Basit bir hesap yaptıktan sonra yani kendi sürecime hayatın olduğu yerden baktıktan sonra, önemsiz şeyleri kalan ömürlerine yaymış insanlara acımasızca saldırıyorum. Benimle bir şekilde bağı olanlara tabi. Onlara merhamet gösteriyorum bir yerde.
Sırtında taşıdığın biri sen yere düştüğünde nasıl yürüyebilir? Zamanın varken onu sırtından indirmen; kendi başına yürümeyi öğrenmesine veya yok olup gitmesine, gereksiz oksijen tüketmemesine neden olacaktır. Hayatı basitliklerle tüketenlerle artık selam vermiyorum.
Kendime merhamet gösteriyorum. Hayatı ne kadar sevdiğimi farkettim. Şimdi, ben de onun beni farketmesini bekliyorum.
Hayat, çok güzel bir kadın
Peşinden koştuğunda sana aldırmayacak
Seninle olabileceğini
aklın hiç almayacak!
Asla çok güzel birine aşık olmamalı insan
Ellerini unutsan gözleri
Gözlerini unutsan sözleri çarpar
hatıranda seni
Hayat, çok güzel bir kadın
Peşinde koşman onu kaçıracak
Aldanıp benim dediğinde
Talih belki
bir başkasına göz kırpacak
Hayat, çok güzel bir kadın
Yakamozu unutsan denizi
Denizini unutsan gemisi
Sana hatıranda çarpacak