Kuruyan bir çiçektin seni tanıdığımda
Gitseydin utanç olurdu yetiştiğin toprağa
Bir ışık farkettim sönmeden hemen önce
Son bir ağıt gibi uzanan yaprağında
Gözümden bir yaş düştü, dokundu sana sevinçle
Hayata döndün aniden bir damla gözün ıslağında
…
Çok oldu, eskidi kendiliğinden yıllar seninle
Zamanı durdurduk sandım, bilemedim, yanıldım
O zamanlar, bir gün dalın olacağımı söyleseler
Güler geçer, hayatta inanmazdım